"Nikomakhos'a Etik" 10 kitabının ayrı ayrı özetini çıkar
Aristoteles'in "Nikomakhos'a Etik" adlı eseri, etik ve ahlak felsefesi üzerine yazılmış en önemli eserlerden biridir. Eser, Aristoteles'in oğlu Nikomakhos'a ithaf edilmiştir ve on kitap (bölüm) halinde düzenlenmiştir. İşte her bir kitabın kısa özeti:
Aristoteles, etik tartışmasına insan yaşamının nihai amacı olan "en yüksek iyi"yi araştırarak başlar. Bu en yüksek iyi, "eudaimonia" yani mutluluk veya iyi yaşam olarak tanımlanır. Mutluluk, erdemli bir yaşam sürmekle elde edilir ve bu, insanın doğasına uygun bir şekilde yaşamas�� anlamına gelir.
Aristoteles, erdemin iki tür olduğunu belirtir: entelektüel erdemler ve karakter erdemleri. Karakter erdemleri, alışkanlıklar yoluyla kazanılır ve orta yolun bulunmasıyla (altın orta) elde edilir. Örneğin, cesaret korkaklık ve pervasızlık arasında bir orta yoldur.
Bu kitap, irade ve sorumluluk kavramlarını ele alır. Aristoteles, insanların bilinçli ve gönüllü eylemlerinden sorumlu olduklarını savunur. Ayrıca, erdemli eylemlerin bilinçli seçimler sonucu ortaya çıktığını ve bu seçimlerin bilgiye dayandığını vurgular.
Aristoteles, cömertlik, doğru ölçülülük, dostluk ve doğruluk gibi özel erdemleri inceler. Her bir erdemin aşırılık ve eksiklik arasında bir denge olduğunu ve bu dengenin erdemli bir yaşam için gerekli olduğunu belirtir.
Adalet, Aristoteles'in en kapsamlı şekilde ele aldığı erdemlerden biridir. Adaletin iki türü olduğunu söyler: dağıtıcı adalet (eşit olmayanların eşit olmayan şekilde muamele görmesi) ve düzeltici adalet (eşitlerin eşit şekilde muamele görmesi). Adalet, toplumsal yaşamın temel taşıdır.
Bu kitap, entelektüel erdemleri ele alır. Aristoteles, beş ana entelektüel erdemi tanımlar: sanat (techne), bilim (episteme), akıl (nous), bilgelik (sophia) ve pratik bilgelik (phronesis). Bu erdemler, doğru düşünme ve doğru eylem için gereklidir.
Aristoteles, ahlaki zayıflık (akrasia) ve aşırılık konularını tartışır. Ahlaki zayıflık, kişinin doğru olanı bilmesine rağmen yanlış olanı yapmasıdır. Aşırılıklar ise erdemin aşırı veya eksik uygulanmasıdır. Bu durumlar, erdemli yaşamın önündeki engellerdir.
Dostluk, Aristoteles'in etik anlayışında önemli bir yer tutar. Üç tür dostluk olduğunu belirtir: fayda dostluğu, haz dostluğu ve erdem dostluğu. En yüksek dostluk türü, erdem dostluğudur ve bu tür dostluk, erdemli insanlar arasında kurulur.
Aristoteles, dostluğun devamlılığı ve dostluk ilişkilerinin nasıl sürdürülebileceği üzerine düş��ncelerini sürdürür. Dostluğun karşılıklı sevgi ve anlayışa dayandığını ve erdemli yaşamın bir parçası olduğunu vurgular.
Son kitap, mutluluk ve zevk arasındaki ilişkiyi ele alır. Aristoteles, mutluluğun en yüksek iyi olduğunu ve bunun erdemli bir yaşamla elde edilebileceğini tekrarlar. Zevk, mutluluğun bir parçasıdır ancak tek başına yeterli değildir. En yüksek mutluluk, entelektüel faaliyetler ve erdemli eylemlerle elde edilir.
Bu özetler, "Nikomakhos'a Etik" eserinin temel kavramlarını ve Aristoteles'in etik anlayışını genel hatlarıyla sunmaktadır. Her bir kitap, etik ve ahlak felsefesi üzerine derinlemesine düşünceler içerir ve bu düşünceler, günümüzde de geçerliliğini korumaktadır.